Het was echt een super tijd!!!!

Daar zit ik dan, daar waar ik begonnen ben eindig ik ook mijn Zuid- Amerika reis.
Terug bij de allerhartelijkste paters Carlinhos, Arthur en Pherikllys in Campina Grande.
Zo´n tien maanden geleden begon ik hier mijn trip, eerst een aantal weken vrijwilligerswerk en daarna ging ik op stap. De wijde Zuid Amerikaanse wereld in!
Nu nog een kleine week voordat ik de terugtocht richting Nederland inzet. Dinsdag vlieg ik terug naar Frankfurt waar ik samen met Erik en Nigel een paar dagen Frankfurt eraan vast plak en dan pas écht naar Nederland terug ga.
Maar voor dat het zover is willen jullie allicht weten wat ik de laatste weken heb gedaan. De laatste weken waren echt super!!! Twee plaatsen van uiterste bezocht en daarna terug naar het bekende gegaan.

Mijn laaste verslag eindigde ik met de mededeling dat ik in Cuiaba was en de Pantanal ging bezoeken!
Het bezoek aan de Pantanal was echt fantastisch!!! Ook wel de Serengeti vallei van Zuid Amerika. De Pantanal zijn de grootste moeraslanden van de wereld, ongeveer ter grootte van Frankrijk. Hier kan je in de droge periode (maart - augustus) heel goed wild spotten. Door de droogte en het lage waterniveau zijn de dieren beter zichtbaar en komen ze dichterbij.
De Braziliaanse overheid wilde in het verleden een snelweg aanleggen door de Pantanal maar tijdens de bouw bleek echter dat de weg gedurende een aantal maanden onder water zou komen te staan. Daarop werden de werkzaamheden gestaakt met als resultaat een fantastische onverharde weg die je door de Pantanal voert.
De tour die ik maakte ging over deze fantastische weg waarbij ik heel veel dieren heb mogen aanschouwen, capivara´s, ara´s, kaaimannen en nog veel meer dieren.
Ook hebben we nog een boottocht gemaakt waarbij we op piranha´s hebben gevangen om deze vervolgens deze gevoerd aan kaaimannen! Ik denk dat de foto´s voor zich spreken.

Na Cuiaba met zijn fantastische Pantanal nam ik het vliegtuig naar een wereld waar de mens en zijn architectuur het landschap domineren. Brasilia.
Brasilia is sinds 1960 de hoofdstad van Brazilie.
Brasilia werd letterlijk in enkele jaren uit de grond gestampt. Dit op idee van de toenmalige president die Brazilie in drie jaar een ontwikkeling wilde realiseren waar andere landen 30 jaar over doen.
De nieuwe hoofdstad was daar een symbool van, of Brazilie die ontwikkeling heeft doorgemaakt mag je zelf beoordelen in ieder geval is de hoofdstad er gekomen.
Als docent geschiedenis ben ik niet de allergrootste fan van moderne architectuur. Maar Brasilia met zijn moderne architectuur was echt indrukwekkend mooi.
De kathedraal, de regeringsgebouwen alles! Op zondag zijn bijna alle overheidsgebouwen gratis toegankelijk en kon ik echt tot het centrum van de macht doordringen. Het parlement, het regeringsgebouw en zelfs de werkkamer van de president heb ik bezocht.

Vanuit Brasilia ging ik weer terug naar Recife, waar ik in het huis van Paulo verbleef. Als snel kreeg ik daar bezoek! Sommige mensen kom je tijdens je reis tegen, sommige twee keer maar alleen de uitzondering komt je drie keer opzoeken. Paul ten Hacken! Al was het niet specifiek voor mij en kwam hij gewoon naar Brazilie, toch zoek je elkaar dan ff op. Hij verbleef ook in het huis van Paulo. De laatste keer dat we elkaar hadden gezien was in Bolivia, dus we hadden heel wat bij te praten.

In het weekend gingen we langs bij een oude bekende, pater Jaime de Boer. Letterlijk een oude bekende. In 2006 met de Amizade groep hadden we Jaime, een gepensioneerde Nederlandse pater die in Brazilie woont, ook al bezocht.
Samen met Paul bracht ik een bezoek aan hem en het was super gezellig!
Bij aankomst namen we een biertje, een glaasje Pitú en een kopstoot. Goed gesprek over van alles, de reis door Brazilie, het land, de cultuur de mensen, voetbal en vrouwen.
Na de lunch nog een lekker flesje wijn met nog meer goede gesprekken. Daarna was het tocht tijd om te gaan voor mij! Super gezellig!

Ik verbleef nog een paar dagen in Recife waarbij ik het huis van Paulo gebruikte als uitvalsbasis. In deze dagen heb ik een bezoekjes gebracht aan Fort Orange, het oude Centrum van Recife en de badplaats Porto de Galinhas.
Vanuit Recife ben ik naar Poção gegaan, het dorpje waar ik in 2006 met de groep Amizade naartoe ben geweest. In 2009 en 2010 was ik hier ook al teruggeweest. Het is op een of andere manier heel speciaal om daar te zijn! Ondanks dat het niet mijn thuis is, voel ik me er wel thuis. Het was in 2006 een hele leuke tijd met veel goede herinneringen. Als in Poção ben komen deze herinneringen weer boven! Zeker als ik de mensen en vrienden van toen ontmoet!
Het was super gezellig, ik verbleef bij Laudicea thuis en heb verschillende bijeenkomsten van de CJC bijgewoond. De jongerengroep die ons in 2006 ontving.
Na een paar dagen was het dan toch tijd om te gaan en ben ik naar Buìque gegaan, ook weer vrienden bezocht.
In Buìque verbleef ik bij Kerlles en Emanuelle thuis, heel gezellig en voelde me echt deel van de familie.
Daarnaast ook hier vrienden bezocht, gezellig drankje gedronken en nog lesgegeven ook! Kerlles had gevraagd of ik een presentatie wilde geven op zijn school, over mijn reis door Zuid Amerika! Het was super leuk om te doen met als gevolg dat je daarna een plaatselijke beroemdheid was. hahah
Zaterdags de trouwerij van Geraldo bijgewoond, het dorp was haast niks veranderd, maar het leven gaat gewoon door.
Het was wederom heel gezellig, maar toch tijd om te gaan. Vanuit Buìque ben ik als een volleerd Braziliaan met verschillende lotaçãos naar Campina Grande gegaan. Lotaçãos zijn soort jeeps, minibusjes die als openbaar vervoer dienen tussen de verschillende steden en dorpjes.

Gisteren hier het feest van São João gevierd met de familie van pater Carlinhos. Het was een echt Braziliaans feest, wat betekent eten, drinken, veel mensen, harde braziliaanse muziek, dansen op straat en kampvuur!

Maar dan nu de laatste kleine week!
Ik blik terug op een fantastische reis, maar kijk er nu ook naar uit om naar huis te gaan!
Dus voor iedereen: Tot snel!