Peru met pa en moe

Aan het laatste gedeelte van mijn reis begonnen!
Pap en mam heb ik vorige week uitgezwaaid en op dit moment zit ik in Colombia. Najah niet echt echt Colombia, ik bevind me in Leticia. Dat is samen met Tabatinga en Santa Rosa een opengrensgebied op het drielanden punt Colombia-Brazilië-Peru. Natuurlijk ben ik naar de Colombiaanse kant gegaan om ook het Colombia stempeltje te scoren voor in mijn paspoort.

Maar wat is er gebeurd tussen de vorige keer en nu? Ongeveer drie weken backpacken met mijn ouders! Dat was een hele ervaring, zowel voor mij als voor mijn ouders. Zo nu en dan moest een vrijwilliger van stichting de Zonnebloem er aan te pas komen, met het op de rug slingeren van de tas. Maar verder was het helemaal super!

Mijn vorige verslag eindigde bij de vermelding dat we een bezoek zouden gaan brengen aan Isla de Sol, in het Titikaka meer. Dat hebben we ook gedaan, maar de weergoden waren ons niet gunstig gestemd. Het begon allemaal wat regenachtig maar daarna kwam dan toch de zon door.
Na Isla del Sol was het tijd om onze weg richting Cusco in te zetten.
Pap had van te voren al gereserveerd om Machu Picchu te bezoeken. Het is aan te raden om dat van te voren te reserveren omdat er maar een maximaal aantal bezoekers per dag het park in mag.
Zodoende hadden we dus een hele busdag van Copacabana (Bolivia) Cusco (Peru).

De eerste dag die we in Cusco hadden, hadden we voor ons zelf. Dus wat rondgelopen in deze fantastische stad! Voordat de Spanjaarden hier arriveerden was dit waarschijnlijk de Inca-hoofdstad. Maar de Spanjaarden hebben er goed huisgehouden en bijna alle Inca bebouwing verwoest.
De bijnaam van Cusco is ook wel, het Rome van het Zuiden. En al die credits moet je dan weer aan de Spanjaarden geven. Het was werkelijk waar een echte Marco-stad! Vol kerken die je allemaal kunt bezoeken!!!! Whaaah super!!!
Met als hoogtepunt een drie-aan-een-geschakelde kerk aan het centrale plein. Pap was al een beetje kerk moe na de eerste kerk dus besloten mam en ik samen een tour te maken in deze kerk / kerken.
De volgende dag werd ik al vroeg opgepikt om aan een Inca-trail deel te nemen terwijl pap en mam nog een dag hadden om uit te rusten.
Ik nam deel aan een Inca-trail van 3 dagen. De eerste dag was mountainbiken en de andere twee dagen lopen door onwijs prachtige natuur. Met als hoogtepunt, de 4e dag: Bezoek aan Machu Picchu.

De trail was super! De groep bestond uit bijna allemaal Aussie´s (Australiërs) een Deen en Rebecca, een meisje uit Duitsland. Tot nu toe zijn eigenlijk alle Aussie's die ik heb ontmoet onwijs aardig en sympathiek. Ook zijn ze vaak te herkennen aan de baard die ze laten staan (in 99% van de gevallen is dit een man) Het was dus super gezellig! En aan het einde van de trail begon ik ook al met: Thanks maid, okè maid, Yeah maid enzovoorts. hahah
De avond van de derde dag werden ouders en zoon weer herenigd om de volgende ochtend als geheel deel te nemen aan de tour die we in/op/over Machu Picchu kregen.
Ik stond om 4 uur 's ochtends op om bij zonsopgang Machu Picchu te beklimmen. het was maar 1,7 kilometer traplopen, omhoog. Dus zoals je begrijpt kwam ik helemaal fris en fruitig boven! (ahum...)

Gelukkig begon het te regenen en ging de rondleiding gewoon door. Daar sta je dan in je Macho Poncho op Machu Picchu.....
Maar zoals oom Wout mij ooit heeft geleerd: Het regent nooit de hele dag door. Dus we besloten te wachten, najah mam en ik besloten te wachten en pap besloot te slapen. Vervolgens na een gemiddeld middagdutje was het droog en toen gebeurde een groot wonder!
Pap zei dat hij de hele route nog wel een keer wilde lopen (belangrijke noot: Het was berg op berg af, ongeveer anderhalf uur)
Nadat mam en ik waren bijgekomen van de schrik besloten we om het inderdaad nog een keer te lopen! En dit keer was het super!!! Nog meer super dan de eerste keer in de regen!
De zon kwam door de wolken heen en warmde alles op. Door deze thermiek zag je letterlijk de wolken uit het ravijn omhoog drijven.
Na verloop van tijd was het helemaal opgeklaard en hebben we (natuurlijk) veel fantastische foto's gemaakt!
Aan het einde van de dag hadden we de trein terug naar Cusco, waar we nog een laatste dagje Cusco.
Deze laatste dag Cusco sloten we af met de plaatselijke delicatesse: Cuy oftewel Cavia. Pap en ik hebben ons tegoed gedaan aan het broetje van Pip en Tjop. Het vlees was zoet van smaak maar erg veel kluiven. Er zitten veel kleine botjes in een Cavia waardoor je lang bezig bent met eten. Net krab, daar ben je ook altijd zo lang mee bezig.

De volgende stap was naar Nasca, we hadden een nachtbus naar Nasca. Je slaapt in een nachtbus nooit zo goed als dat je zou slapen in bed. De eerste dag in Nasca was dus rustig aan. We gebruikte deze dag om wat research te doen naar een goed reisbureautje. In Nasca wilden we namelijk met een vliegtuigje over de Nasca-lijnen vliegen. We vonden uiteindelijk een leuk goed reisbureautje en we boekten er meteen nog een tour.
De volgende dag zijn we met een eenmotorigvliegtuigje over de Nascalijnen gevlogen! Ook weer zoiets geweldigs!
De Nasca beschaving had ongeveer 2.000 jaar geleden zijn hoogte punt, zij bouwden toen een stad, tempels en ook deze lijnen. Hoe deze lijnen zijn gemaakt weten ze al wel, maar waarom is nog steeds niet duidelijk. Misschien door buitenaardse wezens? Zoals beweerd wordt in het boek: Waren de goden Kosmonauten?
In de middag hebben we nog een Nasca complex bezocht en wat graven die nog in tact waren. Het was een hele lange maar ook hele leuke dag!

De voorlaatste stop die we hadden was in Paracas, een plaatsje tussen Nasca en Lima in. Vanuit Paracas kan je eilanden bezoeken met pinguins, zeeleeuwen en heel veel vogels. Ook zijn deze eilanden bekend van hun Guana. De vogels scheiten de stenen rotsen onder, gedurerende de zeven jaar. Na zeven jaar wordt deze zeer vruchtbare meststof verwijderd. Op school gebruik ik een NTO filmpje hierover, leuk deze plek nu eens in het echt gezien te hebben!

Vanuit Paracas zijn we, met een excursiestop in Ica, naar Lima gegaan. We hadden een hostel in Miraflores! Tjeeeh wat was dat ff shocking voor mij. Ruim 2 maanden in ruraal gebied of kleinschalige steden en dan in ene in Miraflores! Miraflores lijkt op wel op Las Vegas. Vol met casino's en enorme lichtgevende panden. Ik moest de eerst avond echt ff wennen. Sowieso moest ik even wennen aan de prijzen op de menu kaart.

De laatste paar dagen in Lima hebben we rustig doorgebracht, dagje het oude centrum bezocht, waar de wisseling van de wacht hebben aanschouwd, dagje Miraflores, dagje naar een andere wijk en uiteindelijk de laatste dag pap en mam op het vliegveld afgezet.
Het was heel gezellig samen met pap en mam en ook heel leuk om ze gezien te hebben. Scheelt weer bij praten als ik terug ben. ;)

Vervolgens ben ik twee dagen later ook uit Lima vertrokken, naar Iquitos.
Iquitos ligt in het noorden van Peru en is de grootste stad in de jungle die je alleen per boot of vliegtuig kunt bereiken.
Meteen voelde ik me al thuis in Iquitos. De motortaxi genomen naar het hostel, daar een aardige Amerikaanse gozer ontmoet waarmee ik de daaropvolgende dagen op trok en het was er lekker warm! Tropisch warm zelfs!
In Iquitos stikt het van de motoren en motortaxies, wat dat betreft waan je je in ene in Zuid-Oost Azië. Er is een gebouw te vinden van Gustaf Eifel en je kunt er heerlijke vruchten en vissen uit de Amazone eten!
Mijn plan was om vanuit Iquitos een boot te nemen naar het drielanden punt met Colombia, Peru en Brazilië. Maar in Iquitos kwam ik er achter dat er een een vliegtuigje vliegt, slechts 10 euro duurder. En in plaats van 10 uur op een speedboot, zit je dan 1 uur in een vliegtuigje.
Ja ik ben heel avontuurlijk en ik ben ook een zuinige Hollander, maar ik heb ook enig gevoel voor gemak. Dus ben met het vliegtuig gegaan.

Het vliegtuig vloog 's avonds. Dus helaas kon ik niet de Amazone zien vanuit het vliegtuig.
Bij aankomst in Colombia was het ff shocking! Er stonden allemaal drugshonden de snuffelen aan de tassen en er vlogen meteen twee mannnen op me af. Meneer 1 wilde mijn paspoort en papieren hebben, dus dat gegeven en achter hem aangelopen (altijd je paspoort in de gaten houden) en meneer 2 liep weer achter mij aan. Ik mijn paspoort in het oog houdend bij weer de volgende mevrouw die de gegevens overtypte in de computer. Meneer 2 nogsteeds achter mij. Hij begon in veel te snel Spaans tegen mij aan te praten dat hij ook een papier wilde hebben. Ik zeg, ik heb niks! Ik heb ze aan die meneer en die mevrouw gegeven. Hij wijs vervolgens op zijn T-shirt. Hij was dus ook een Douane beambte. Zucht.... wat een systeem hier. Najah toen de mevrouw klaar was met typen en ik mijn paspoort teruggekreeg, was ik het binnen een halve seconde alweer kwijt. Meneer 2 had hem al in zijn handen. Die wilde ook ff kijken...... Najah toen hij ook gekeken had begon hij andere mensen lastig te vallen. Vervolgens werd mijn tas nog onderworpen aan een grootscheepse controle (net als bij iedereen). Welkom in Colombia.......

De taxi genomen naar het hostel, een hostel aan de rand van de stad, maar wel meteen midden in de jungle! Super!!!
Bij aankomst regende het, maarjah je hebt toch honger... Dus ik mijn spullen op de kamer gelegd en door de regen richting het stadcentrum gelopen. Halverwege werd ik door een paar Colombianen groepen. Zij zaten bij een straattentje met een BBQ. Ik dacht, waarom ook niet.
Hier wat lekker vlees met rijst gegeten! Aan de praat geraakt met de Colombianen. Waarvan er eentje wat beschonken was (aldus zijn elf jarig zoontje) het was heel gezellig! Zo gezellig zelfs dat er wat bier bij werd gehaald. Veel gelachen en zeker 2 uur gezeten totdat mijn kleding en de straat weer droog was. Dit is pas, Welkom in Colombia!!

Morgen heb ik het vliegtuig van Tabatinga (Braziliaanse kant van het drielanden punt) naar Manaus. Daar ga ik een waarschijnlijk een jungle trekking doen en nog heel veel meer gave dingen!
Ondanks dat ik bijna een jaar weg ben moet ik me nu in ene de laatste twee maanden gaan haasten!!! Tjah Zuid Amerika heeft ook zoveel te bieden! Wie gaat er over een paar jaar met me mee de rest bezoeken???